Trouwe volgers en geïnteresseerden van het feuilleton Over bezorgd en onwel zijn hebben wellicht de indruk gekregen dat dit de uitingen zijn van een gefrustreerde ex-werknemer van Severinus. Van een zwaar teleurgesteld iemand die vanachter zijn toetsenbord bezig is met de kille afrekening. Niets is minder waar. Zoals ik al eerder heb opgebiecht, ligt Severinus, met al personen en haar geledingen, mij na aan het hart. Dat kan ook bijna niet anders als je er ruim 30 jaar hebt rondgelopen. Maar aangezien ik nu eenmaal het principe huldig dat juist je beste vriend(in) jouw meest kritische benadering verdient en ik een fanatiek beoefenaar ben van het motto”Was sich liebt, das neckt sich“, moet dus ook Severinus zich mijn scherpslijperij laten welgevallen.
Soms kreeg ik te horen dat het wel heel veel over mezelf gaat en ging. Maar als je het over anderen hebt, gaat het ten principale ook altijd over jezelf en omgekeerd. Mijn insteek is echter steeds (geweest) om mijn persoonlijke zaken breder te trekken, in een context te plaatsen. Een context die het persoonlijke overstijgt en waardoor (verkeerde of scheefgegroeide) patronen en systemen worden blootgelegd.
In elk geval kan mij niet worden verweten dat ik natrap of het nest bevuil, want de columns die ik al tijdens mijn actieve carrière schreef, vormen het onomstotelijke en levende bewijs van het feit dat ik mijn geliefde al tijdens onze relatie nekte. Waarvan akte.
Oude en nieuwe primeurs in... 
Geef een reactie