We houden ermee op hier in Waalwijk. Na precies tien jaar voetbalbloggen is het welletjes. We eindigen met een slotakkoord van onze trouwste scribenten die de Best of van hun Voetblah-posts zullen delen. Op 13 juni 2018 gaat definitief de stekker eruit. Daarna start het WK.
Vandaag is het de beurt aan Mazuro, alias @heinscatchup, alias de onbetwiste nestor van de voetbalcultuur. Naast redacteur ook eindredacteur, motivator, inspirator, kortom de drijvende kracht achter Voetblah het afgelopen decennium. Waarvan akte!
FC Limmen effe dimmen – Annemarie Postma
Een van de hA�A�rlijke stukkies van La Postma. Die het aandurfde om zich als A�nige vrouw tussen de Voetblah-mannetjes te begeven en prompt tot de meest gelezen auteurs ging behoren. En tot de favorieten van deze eindredacteur, alleen al vanwege de structurele, late ‘op de valreep’-appjes.
R.I.P. Dwerghamstertje Jetro – Kalusha
Kalusha heeft met deze hilarische post waarschijnlijk het grootste Voetblah-bereik gehad qua lezers. Het is dan ook een ‘Kalusha’ ten voeten uit en tevens een fraai staaltje van de haat-liefdeverhouding die de verstokte fan heeft met zijn club en spelers.
De treurige trivialiteit van Studio Voetbal – De Populist
Teundepopulist heb ik altijd bewonderd om zijn fijnzinnige en – voor zijn leeftijd zeker – rijpe beschouwingen en analyses. Een scherpe observator die deze observaties op fraaie en zeer leesbare wijze ‘op papier zette’. Deze kenschets van Studio Voetbal is mij helemaal uit het hart gegrepen.
Na ampel inwendig onderzoek heb ik uit eigen werk deze twee gekozen. Verheyen omdat hij zo sportief reageerde op mijn toch bepaald kritisch stukkie over hem. En Michel Breuer – Voetblah-proof als geen ander – behoeft eigenlijk geen betoog.
Raymond Verheyen en de kunst van het periodiseren en provoceren
MAN V/H WEEKEND: Michel ‘buitenkantje rechts’ Breuer
Dat was het dan, (voor mij bijna) 10 jaar Voetblah, waarvan meestentijds als eindredacteur. Het was voor mij een bijzonder genoegen om al die redelijke tot briljante stukjes van vele, veelal jonge, getalenteerde redacteuren te mogen redigeren. Het was een eer om ook met al min of meer gevestigde schrijvers als Frank Heinen en Jan Beuving te mogen werken. En om al die mensen te leren kennen en ontmoeten. Daarvoor zeg ik iedereen die bij Voetblah hoe dan ook betrokken was hartelijk dank! Het is mooi geweest. Waarvan akte!
We houden ermee op hier in Waalwijk. Na precies tien jaar voetbalbloggen is het welletjes. We eindigen met een slotakkoord van onze trouwste scribenten die de Best ofA�van hun Voetblah-posts zullen delen. Op 13 juni 2018 gaat definitief de stekker eruit. Daarna start het WK.
Natuurlijk hebben wij, de supporters van de Vogels, het Van der Heide niet kwalijk genomen dat hij meteen na de climax van het kampioenschap om zich heen heeft gekeken of hij zich kon A�verbeteren. Het succes van een trainer bij de ene club is ook een flirt naar een volgende club. En voor je het weet is de aantrekkingskracht verdwenen. Peter Bosz en Frank de Boer staan nu bekend als trainers die op het moment suprA?me de verwachtingen niet kunnen waarmaken. Geen aantrekkelijke partners voor clubs die op zoek zijn.
Maar dan richten we ons te zeer op het resultaat alleen. Vooral het soort voetbal dat AZ ambieert en etaleert spreekt aan. Fris van de lever en met zoveel mogelijk jeugdige talenten uit de eigen kweekvijver. Het is een uitgebalanceerde mixA�van slimme en meer ervaren aankopen met jonge gretige beloftes. Max Huiberts is als td niet de bekendste, maar ontegenzeglijk een van de besten op zijn vakgebied. En ook John van den Brom mag onderhand wel tot de fine fleurA�van het vaderlandse trainersgilde worden gerekend. Al zal-ie dan wel zijn narrigheid bij tegenslagen beter moeten beheersen. Bovendien lijkt het toevoegen van Arne Slot, die als speler al van slimheid en tactische rijpheid blijk gaf, een gouden greep.
Gelukkig vonden wij al heel snel een opvolger, 
Wat de reden van de aanslag op willekeurige stappers ook was die vrijdagavond 3 juni, het leek verdomd veel op de clashes die Engelse hooligans in de jaren tachtigA�met elkaar uitvochten. Blind geweld, gevoed door haat en adrenaline A�n messen, veel messen. In The Firm komt het allemaal voorbij, als Bexy (fantastische rol van Gary Oldman trouwens) zijn baan als makelaar combineert met die van aanvoerder van de gevreesde Inter City Crew.
“Dit is voor Allah!”
Mijn god, Middlesbrough! In Middlesbrough vallen vogels spontaan dood uit de lucht. In Middlesbrough schijnt het elke dag te regenen, maar dat is niet waar. Het regent nooit in Middlesbrough. In Middlesbrough wenen de wolken hun zure tranen omdat ze boven Middlesbrough hangen. Naargeestiger wordt het niet.
Valentijn, Aad, Co, Johan, om maar enkele voorgangers te noemen, ze kennen elkaar al vanaf de tijd datA�ze samen naar de zondagsschool gingen. Op die heilige dag van de week werden ze standaard om half drie onderwezen. Het onderwijs vond plaatsA�in kathedralen met namen als De Meer, De Kuip, De Koel of Kaalheide. Docenten hadden ze ook: Jansen, Coerver, Michels, Cruijff. De Verlosser, noemden ze die laatste onderling. Ze werden orthodox in de leer. Orthodoxer dan hun docenten. Toen de leermeesters langzaam van het podium verdwenen, grepen ze de macht. Ze oreerden in elke camera die ze zagen, schreven elke blanco pagina vol met hun gedachtegoed. Mensen die hen tegenspraken, werden in het openbaar gebrandmerkt, gekruisigd of gevierendeeld. De Inquisitie had succes, de ouderlingen van de Nederlandse voetbalkerk behouden al decennia lang op deze manier hun macht.
een buitenlandse bondscoach. Alleen al de optie drijft de ouderlingen van de voetbalkerk tot woede en wanhoop. Heiligschennis is het. Die prachtige kathedraal, die in 1974 werd voltooid, laten vernietigen door een beeldenstorm uit het buitenland. Maar de ivoren toren van de ouderlingen brokkelt stukje bij beetje af. Ze kunnen nu alleen nog maar hopen. Dat de witte rook die binnenkort uit Zeist de lucht ingaat niet gitzwart is.
Oude en nieuwe primeurs in... 