Wat was het allemaal vermakelijk, de one-manshow van Louis III! Wat zijn we allemaal blij dat we verlost zijn van de vlakke, hakkelende Frank de Boer. Wat kunnen we ons verkneukelen over Louis’ kapittelen van anderen en wat hopen we dat ‘s mans toorn niet onszelf treft. Dus niet te kritisch, niet de discussie aangaan en gevoelige onderwerpen mijden als de pest.
Mijn Twitter-timeline stroomde vol met juichende commentaren over de glorieuze terugkeer van Louis d’Or. Dus ik ging er uitgesteld maar eens voor zitten om te kijken of er misschien toch een kamikaze-journalist was die de heikele WK Qatar-kwestie aan zou snijden. En jawel, er bleek toch één vermetele vragensteller te zijn, die volgens Louis herhaald – meer precies voor de derde keer – het had gewaagd een bondscoach hierop te bevragen. Om er meteen vangalistisch aan toe te voegen: ‘Denk jij dat ik het niet erg vind wat daar gebeurt?! Natuurlijk vind ik het erg, maar je moet hiervoor niet bij de bondscoach of bij de spelers zijn, maar bij de bonden! En (geparafraseerd), ik heb het natuurlijk nagevraagd bij de KNVB en die lopen zelfs voorop.’ Verder zal Van Gaal goed luisteren naar spelers die een statement willen maken en afhankelijk van de argumentatie en de instemming van de hele selectie zal hij dit al dan niet toestaan.
Tot zover de kwestie Qatar op deze persconferentie, over naar de andere, minder controversiële onderwerpen. Niemand die hem confronteerde met zijn duidelijke stellingname tegen dit WK in 2010. Niemand die hem vroeg of de zo hoog in zijn vaandel staande normen en waarden wel strookten met de gang van zaken in Qatar.
Het moge duidelijk zijn. Het verreweg grootste deel van de vaderlandse (sport)pers is blij met Van Gaal als bondscoach, vooral vanwege diens altijd spraakmakende publieke optreden. Maar tegelijkertijd is men ook zeer beducht voor zijn toorn en scherpe replieken en schuwt men daarom de noodzakelijke kritische benadering. En dat deze klus in technisch opzicht zelfverklaard niet ‘des Van Gaals’ is, nemen we op de koop toe. Want, eveneens zelfverklaard, ‘niemand anders zou dit kunnen’. En ook is Louis ‘blij dat het volk zich achter hem heeft geschaard’, als is niet duidelijk waarop hij dit baseert. Maar bedenk, Louis: een aanzienlijk deel van het volk heeft niks met voetbal en een ander substantieel volksdeel onder voetballiefhebbers zoals ondergetekende moet helemaal niets van jouw WK Qatar-missie hebben.
Er is dus geen enkele reden om zo hoog van de toren te blazen, behalve dat het kennelijk voor velen vermakelijk is. Maar valt dat allemaal niet in het niet bij de uiterst treurige constatering dat deze pedante persconferencier zich willens en wetens heeft verbonden aan een WK dat qua mistoestanden en verwerpelijkheid zijn weerga niet kent?
Toch maakte Ronald bij FC Barcelona wel degelijk deel uit van het Dream Team dat onder Johan Cruijff de wereld veroverde met adembenemend aanvallend voetbal. En had bovendien in Guardiola een van de, heden ten dage, vooruitstrevendste coachesA� als teamgenoot. Het zou me niet verbazen als uitgerekend dA?A?r de kiem is gelegd voor a�?s mans behoefte aan zekerheid. Cruijff liet hem in zijn aanvankelijke experimentele zoektocht naar een zo ideaal mogelijke combinatie van attractiviteit en productiviteit zoveel mogelijk A�A�n tegen A�A�n spelen, waardoor Ronald er, met zijn gebrek aan snelheid en wendbaarheid, vaak ronduit slecht uitzag. Voordat hij geleerd had slim positie te kiezen en wanneer wel dan niet effectief in te grijpen, moest hij dus door een periode heen waarin hij regelmatig moet hebben gedacht schromelijk tekort te komen op dit niveau.
Valentijn, Aad, Co, Johan, om maar enkele voorgangers te noemen, ze kennen elkaar al vanaf de tijd datA�ze samen naar de zondagsschool gingen. Op die heilige dag van de week werden ze standaard om half drie onderwezen. Het onderwijs vond plaatsA�in kathedralen met namen als De Meer, De Kuip, De Koel of Kaalheide. Docenten hadden ze ook: Jansen, Coerver, Michels, Cruijff. De Verlosser, noemden ze die laatste onderling. Ze werden orthodox in de leer. Orthodoxer dan hun docenten. Toen de leermeesters langzaam van het podium verdwenen, grepen ze de macht. Ze oreerden in elke camera die ze zagen, schreven elke blanco pagina vol met hun gedachtegoed. Mensen die hen tegenspraken, werden in het openbaar gebrandmerkt, gekruisigd of gevierendeeld. De Inquisitie had succes, de ouderlingen van de Nederlandse voetbalkerk behouden al decennia lang op deze manier hun macht.
een buitenlandse bondscoach. Alleen al de optie drijft de ouderlingen van de voetbalkerk tot woede en wanhoop. Heiligschennis is het. Die prachtige kathedraal, die in 1974 werd voltooid, laten vernietigen door een beeldenstorm uit het buitenland. Maar de ivoren toren van de ouderlingen brokkelt stukje bij beetje af. Ze kunnen nu alleen nog maar hopen. Dat de witte rook die binnenkort uit Zeist de lucht ingaat niet gitzwart is.
Oude en nieuwe primeurs in... 