Mazuro schrijft in een grotendeels familieverband ook wekelijks voor het onvolprezen, door zoon Teun bedachte, voetbalblog Voetblah. Deze weekendpost wilde ik u niet onthouden, al is het maar vanwege het onderwerp waarmee we allemaal, hetzij direct, hetzij wat meer op afstand, worden geconfronteerd. En waaraan nooit aandacht genoeg kan worden geschonken.
Het is donderdagavond 24 november 2010 wanneer IJsselmeervogels-jeugdspeler Thomas van de Groep op 11-jarige leeftijd de wedstrijd van zijn leven speelt. En tevens zijn laatste. Want Thomas is ongeneeslijk ziek, kanker. Hij scoort een hattrick, mag dus de wedstrijdbal houden in de wetenschap dat hij daar niet of nauwelijks meer tegenaan zal trappen. Een schrijnend besef, een onvoorstelbaar leed, een ongelooflijk onrechtvaardig, zo niet misdadig feit. Zijn club IJsselmeervogels heeft er alles aan gedaan om het peilloze verdriet van Thomas‘ dierbaren rondom dit tragische noodlot, voor zover mogelijk, te verzachten. Bovenstaand filmpje is een van de vele tastbare bewijzen daarvan. Negenduizend toeschouwers, waaronder vele prominenten, bevolkten de rooie helft van De Westmaat. Net zoveel als er uit alle hoeken van het (buiten)land op de moeder aller amateurderby’s afkomen.
Op 28 december, dus ruim ’n maand later, overleed Thomas; elf jaar jong pas. Elf, wrang genoeg een symbolisch voetbalgetal. Ook de herdenkingsactiviteiten waren hartverwarmend. Vandaag vindt de Thomas van de Groep Memorial plaats. Het grote Feyenoord heeft zich bereid verklaard om op De Westmaat te spelen tegen het vlaggenschip van IJsselmeervogels ter nagedachtenis aan Thomas. De complete Rotterdamse selectie zal aanwezig zijn en naar verluidt zullen alle titularissen op het kunstgras verschijnen. Voorafgaand is er een G-team-duel o.l.v. niemand minder dan Willem van Hanegem. De recette zal geheel ten goede komen aan het project KanjerKetting van de Vereniging Ouders, Kinderen en Kanker (VOKK). De kaartverkoop verloopt goed, dus het ziet ernaar uit dat het een in alle opzichten gedenkwaardige manifestatie zal zijn. Nu al, amper ’n week oud, de Wedstrijd van het Jaar. Weg met al die opgefokte Clásico’s! Hoezo morgen blauw tegen rood in Manchester?!
Dit weekend horen we met ons allen stil te staan bij een jongen die gewoon nog lekker tegen een balletje aan had willen schoppen. Die ervan droomde ooit de grote jongens-derby te spelen. Of misschien wel in De Kuip, omdat we van de ArenA even niets willen weten. Een jongen die achter de meisjes, of de jongens, aan had willen zitten. 
Dit weekend gaan onze gedachten uit naar Thomas, naar al die andere kinderen die door deze vreselijke ziekte zijn getroffen en naar alle ouders, familie, dierbaren en betrokkenen. Die, onontkoombaar, met gemengde gevoelens op de tribune zullen zitten. Wij wensen hen alle sterkte toe bij het verwerken van deze gevoelens van onzekerheid, verdriet, vrees en gemis. In elk geval hebben ze er bij IJsselmeervogels en Feyenoord alles aan gedaan om Thomas een prachtig, memorial afscheid te geven en om zijn familie en naaste omgeving, plus de vele genodigde kanjers en hún families een groot hart onder de ketting te steken. Wat ontzettend jammer toch dat Thomas er zelf niet bij kan zijn!
– De 1e afbeelding is afkomstig van www.rtvutrecht.nl
– De 2e afbeelding komt van webwinkel.vokk.nl
Oude en nieuwe primeurs in... 