Hieronder mijn ingezonden en gepubliceerde brief in het Eindhovens dagblad d.d. 3 juni 20011 over de heisa rondom de dreigende PGB-bezuinigingen. In mijn trilogie over de Brandon-affaire heb ik hierover ook al mijn zorg en bedenkingen uitgesproken, met name in de slotaflevering.
Al eerder heb ik hier gewezen op de fraudegevoeligheid van het PersoonsGebonden Budget. Nu jan en alleman protesteert vanwege de drastische bezuinigingsplannen op dit budget, kan ik niet nalaten om deze kwestie nog maar eens te nuanceren en objectiveren. Als zijnde ervaringsdeskundige in een setting waarin veel wordt gewerkt met PGB.
Inherent aan elke subsidie of declaratie, geldt ook voor PGB dat er oneigenlijk ge- zo niet misbruik van wordt gemaakt. Dat het vaak onterecht wordt aangevraagd c.q. toegekend. Ook hebben de talloze PGB-instanties/bureaus er baat bij dat ze hun cliënten behouden c.q. hun personeel aan het werk kunnen houden. Bovendien schort het vaak aan voldoende toezicht en controle op een verantwoorde, casusgebonden besteding van het toegekende budget. Desondanks is er nota bene een pleidooi voor volledige vrijheid van besteding van eenmaal verstrekte budgetten!
Ontegenzeglijk zijn er velen die volstrekt terecht gebruikmaken van PGB en het zou een schande zijn wanneer dit onmogelijk wordt gemaakt. Maar tegelijkertijd zijn en waren er velen, die het zeker zo hard nodig hebben, maar wordt onthouden vanwege inefficiëntie en slecht beheer. En omdat ook hier de egoïstische linkmichels en brutalen de halve wereld (budgetten) hebben ten koste van de te bescheiden, waarlijk hulpbehoevenden.
Let wel! Dit is geenszins een pleidooi voor bezuiniging. Echter, net zoals in de totale (gezondheids)zorg, kan er een hoop geld worden gewonnen door efficiënter te (samen)werken en beheren. Wouter Bos, tegenwoordig adviseur, hoorde ik hier al voorzichtig voor pleiten. Maar welk regeringslid durft dit nu eens écht hardop te zeggen?
Oude en nieuwe primeurs in... 