Op het gevaar af dat deze dringende oproep wordt gezien als de zoveelste protestactie in deze demonstratieve tijden, wil ik toch even jullie aandacht hiervoor vragen. Je zou kunnen stellen dat het oudere rechten heeft, want het speelt al langer en dateert al van 2010. En misschien hebben we ook wel het tij mee omdat er momenteel alom wordt geappelleerd aan gevoelens van en voor onrecht.
Want dat het WK Qatar 2022 één groot onrecht vormt, staat buiten kijf. Werkelijk alles aan dit WK is dubieus. De toewijzing is corrupt verlopen; de locatie is onzinnig vanwege het voor sport onmogelijke klimaat; er ontbreekt ieder spoor van voetbalcultuur; de bouw van de stadions heeft al vele dodelijke slachtoffers gekost; de arbeiders moeten werken onder het juk van moderne slavernij en wanbetaling en allerlei toezeggingen om hun omstandigheden te verbeteren, hebben tot dusver niets opgeleverd. En dat terwijl diezelfde stadions na afloop van het WK weer zullen worden afgebroken. Moeten ze toch worden gesloopt, doe dat dan alsjeblieft nu meteen. Dat zou de immigranten (want dat zijn vrijwel alle arbeiders) een boel verdere ellende besparen en zou ook in andere opzichten heel veel onrecht voorkomen.
Eigenlijk zou één van deze ongerechtigheden al voldoende moeten zijn voor onmiddellijke stopzetting, maar in hun onmetelijke wijsheid blijven de FIFA-bonzen vooralsnog volharden in hun overtuiging dat doorgang een te rechtvaardigen zaak is. Daarbij kennelijk geruggensteund door de tot dusver vrijwel geheel afwezige protesten vanuit de voetbalwereld zelf; of het nu nationale bonden, spelers, trainers of voetbaljournalisten zijn – kennelijk durft vrijwel niemand zijn vingers eraan te branden. Leg je je oor individueel te luister, dan heeft zowat iedereen zijn bedenkingen, maar haast zich dan wel erbij te vermelden dat het aan de ander – of de andere instantie – is om aan de bel te trekken. Van enige bereidheid om gecoördineerd, collectief een front te vormen, is vooralsnog geen sprake. Er heerst alom een ergerlijke mengeling van apathie, cynisme en moedeloosheid: je kunt er toch niets tegen doen, het gaat sowieso toch door, het is puur een geldkwestie en meer van dit soort gemeenplaatsen.
Terwijl er wel degelijk al van het begin af aan talloze publicaties zijn geweest in binnen- en vooral buitenland over de wantoestanden rondom dit WK. Vooral Amnesty International en The Guardian lieten zich niet onbetuigd in dit opzicht. In Nederland waren het met name Trouw en NRC die erover berichtten, al waren dat vaak artikelen die van Amnesty en The Guardian werden overgenomen. Nieuwsjournalisten hebben zich in dezen dus zeker van hun taak gekweten, maar vanuit de voetbaljournalistiek bleef het, op een enkeling na, oorverdovend stil. De Volkskrant-journalist Willem Vissers sprak zich al in een vroeg stadium ertegen uit, maar beklaagde zich later erover dat hij vanuit de voetbalwereld en van collega’s nauwelijks tot geen bijval kreeg. Ook zou dit alleen in Nederland een item zijn, bij buitenlandse voetbaljournalisten leefde dit helemaal niet, volgens Willem.
Dit kreeg ik te horen toen ik met hem en AD-journalist Sjoerd Mossou hierover in discussie mocht bij NPO Radio 1. Dit naar aanleiding van mijn in het AD – en later ook het ED – gepubliceerde opinie, waarin ik de voetbaljournalistiek teveel afzijdigheid verweet en opriep om tegen dit WK in het verzet te komen, meer onderzoek hiernaar te plegen en er meer aandacht aan te schenken. Ook nu was de reactie in de trant van ‘je moet hiervoor niet bij ons zijn, wij zijn geen actievoerders, het leeft nauwelijks in het (buiten)land’. Wel gaf Willem aan dat hij het WK zou gaan boycotten. Dat is tenminste iets.
Mede getriggerd door de opmerking dat het in het buitenland nauwelijks zou leven, ben ik contact gaan zoeken met bekende buitenlandse voetbaljournalisten, -tijdschriften en overige -media. Dat leverde inderdaad een teleurstellende oogst op. Van 11Freunde kreeg ik in elk geval nog een reactie. David Winner stuurde me een uitgebreide respons, maar verder leverde het, ondanks herhaalde pogingen, niets meer op. Het zal ongetwijfeld ook wel met mijn gebrek aan status in de (journalistieke) voetbalwereld te maken hebben, maar het zegt iets natuurlijk. Hoe dan groeide bij mij het besef dat alleen een statement van een (wereld)bekende (ex-)voetballer of eventueel een trainer echt zoden aan de dijk zou zetten. Zoals nu Marcus Rashford in Engeland erin slaagt om doorslaggevend iets af te dwingen, zo moeten er toch meer geëngageerde (ex-)voetballers zijn die het een schande vinden dat er onder deze omstandigheden en condities een WK voetbal in Qatar wordt gehouden.
Want ja, black lives matter, dus ook de, al dan niet black, lives van arbeidsmigranten in Qatar. Van hen, die het leven hebben gelaten bij de stadionbouw. Want ja, racisme en discriminatie zijn verwerpelijk, dus ook in het land waar alle mensenrechten die er voorhanden zijn, worden geschonden. Want ja, slavernij was een schandvlek in de geschiedenis, maar in Qatar heerst nog steeds een moderne vorm van slavernij, omdat de arbeiders aan de stadions al jarenlang worden uitgebuit en onderbetaald. Zoals reeds vermeld, hebben de FIFA en de plaatselijke instanties al meerdere malen aangekondigd dat er verbetering op komst is, maar onlangs nog is gebleken dat dit loze beloften waren.
Hoe is het in godsnaam mogelijk dat een situatie, waarvan ieder zinnig denkend mens vindt dat deze onbestaanbaar is en in alle opzichten en van alle kanten rammelt, nog steeds niet is afgeblazen?!
In deze tijd, waarin het lijkt alsof iedereen op de barricades staat tegen onrecht, corruptie en onderdrukking; waarin iedereen in de bres lijkt te willen springen voor solidariteit, gelijkheid en verdraagzaamheid, zou je toch verwachten dat men zich ook massaal keert tegen de wantoestanden rondom het WK in Qatar. Of is dit toch de ‘te ver van mijn bed-show’? Is de macht Koning Voetbal, met al zijn geld en commercie, te sterk? Maakt het de spelers dan helemaal niets uit waar ze hun beroep moeten uitoefenen en wat daar allemaal voor heeft moeten wijken? Maakt het de voetballiefhebber uiteindelijk geen zak uit waar – en onder welke omstandigheden tot stand gekomen – het voetbal wordt gespeeld waar hij/zij vanuit zijn/haar luie stoel naar zit te gluren?
Zolang we nog de tijd hebben er iets aan te doen, weiger ik dat te geloven. Noem het maar tegen beter weten in, noem het vechten tegen de bierkaai, noem het ijdele hoop – ik blijf doorgaan tot het een voldongen feit is. En is dat straks onverhoopt het geval, dan zal ik het sowieso boycotten en er dus niet naar kijken. Met Willem Vissers ben ik dan ik in elk geval in goed gezelschap.
Momenteel is de boycot door ‘onze’ internationals van Veronica Inside en Johan Derksen in het bijzonder brekend en alom verspreid nieuws. Mijn inziens een terechte boycot, alleen al omdat je sowieso iets wat al jaren uiterst voorspelbaar, dus ‘gewoon’ slecht is geworden, moet boycotten. Menigeen legt nu een link met Qatar en wijst erop dat ‘onze’ jongens beter, of in elk geval ook, dat WK zouden moeten boycotten. Nou, graag zelfs, Maar dit lijkt een vorm van selectieve verontwaardiging en opportunisme waarop niemand, en zeker niet de anti-WK Qatar-beweging, zit te wachten. Aandacht hiervoor, prima! Hoe meer, hoe beter. Maar dan wel graag vanuit oprechte en vooral structurele betrokkenheid en niet als oprisping of met een dubbele agenda.
Onlangs heb ik het twitteraccount @CancelQatar2022 geopend en in een paar dagen tijd hebben zich al ruim 650 volgers aangemeld. Dat is veelbelovend, maar nog lang niet genoeg natuurlijk. Ook nu weer heb ik bekende voetbaljournalisten gevraagd ons te volgen en er liefst ook een slinger aan te geven. Op een enkeling na, voelde zich tot dusver niemand geroepen er gevolg aan te geven. Het zal toch niet zo zijn dat ‘ons’ voetbaljournaille de kop in het woestijnzand blijft steken?
Maar ook zonder hun hulp en ondersteuning moet het mogelijk zijn om een brede beweging op te zetten, waardoor er hopelijk een grote, bekende voetbalnaam opstaat en zich tegen dit vermaledijde initiatief uitspreekt. En er kwam onlangs hulp uit zowel onverwachte als (nou ja..) onverdachte hoek. Zelfs de vleesgeworden corruptie Sepp Blatter pleit ervoor om dit WK naar elders te verplaatsen! Kortom, we blijven hopen!
Oude en nieuwe primeurs in... 